çocuk bir yanın var akvaryumda deniz kızı bekleyen
mağara çığlıkları biriktirdin kırılmaz kavanozlarda
barıştığın geceyi çerçeveleyip odana astın
ve beyaz bir ay çiçeği iliştirdin yakasına ceketinin
öfkeni öldürdün kahkahanın uzun parmaklarıyla
dost olduğun yağmur çocuklarına yangınından öptürdün
biliyorum, acımıyor artık yüzün gülmekten . . .
Ayten Çolakoğlu
No comments:
Post a Comment